Wybór rozpuszczalnika
Kolejnym etapem po wystarczającym oczyszczeniu i wysuszeniu próbki jest wybór odpowiedniego rozpuszczalnika. Ponieważ jądrem najczęściej wykorzystywanym do blokowania jest deuter, próbki zazwyczaj rozpuszcza się w rozpuszczalniku deuterowanym (jest to rozpuszczalnik, w którym znaczna część atomów wodoru, zazwyczaj ponad 99%, została zastąpiona deuterem). Najczęściej wykorzystywane rozpuszczalniki deuterowane to aceton-d6, benzen-d6 i chloroform-d, jednak dostępnych jest wiele innych. Czynniki, które należy uwzględnić przy wyborze rozpuszczalnika, są następujące:
- 1.
- Rozpuszczalność: Nie ma wątpliwości, że im próbka jest łatwiej rozpuszczalna w rozpuszczalniku, tym lepiej. Zwiększa to do maksimum zawartość próbki w objętości zapewniającej zwiększenie czułości eksperymentu. Duża rozpuszczalność jest szczególnie istotna, jeśli dostępna jest niewielka jedynie ilość próbki.
- 2.
- Zakłócenia widma próbki wprowadzane przez sygnały rozpuszczalnika: Sam rozpuszczalnik w nieunikniony sposób będzie wytwarzał sygnały NMR przesłaniające pewne obszary widma. Takie piki pozostałości rozpuszczalnika nie powinny nakładać się na sygnały próbki.
- 3.
- Zależność od temperatury: W przypadku eksperymentów prowadzonych powyżej lub poniżej temperatury pokojowej istotnymi czynnikami są także temperatura topnienia i wrzenia rozpuszczalnika. Ponadto rozpuszczalność próbki będzie prawdopodobnie różna w zależności od temperatury.
- 4.
- Lepkość: Im niższa jest lepkość rozpuszczalnika, tym większa rozdzielczość eksperymentu.
- 5.
- Koszt: Jest niewątpliwe, że w przypadku rutynowych pomiarów NMR, w których rejestruje się wiele próbek, istotnym czynnikiem jest koszt rozpuszczalnika. Regułą ogólną jest wzrost ceny wraz z liczbą atomów deuterowanych.
- 6.
- Zawartość wody: Prawie wszystkie rozpuszczalniki wykorzystywane w pomiarach NMR zawierają śladowe ilości wody. Ponadto wiele jest higroskopijnych (pochłaniają wodę z atmosfery), dlatego dłuższy czas przechowywania powoduje zwiększenie zawartości wody. Występowanie piku wody (HDO) pogarsza jedynie jakość widm NMR. Zawartość wody w rozpuszczalniku można znacznie zmniejszyć za pomocą środka suszącego i sączenia lub przechowując rozpuszczalnik nad sitami molekularnymi.
Wybór rozpuszczalnika w przypadku konkretnej próbki powinien być najlepszym kompromisem między różnymi ich zaletami i wadami. Dokładny opis poszczególnych rozpuszczalników można znaleźć w Internecie.