Moduł ten może występować w różnych konfiguracjach, takich jak NanoBay, OneBay lub TwoBay w zależności od systemu. Znajduje się w nim większość elementów elektronicznych wbudowanych w nowoczesny spektrometr cyfrowy. Główne moduły są następujące: IPSO ( Intelligent Pulse Sequence Organizer ), BSMS ( Bruker Smart Magnet System), VTU  (moduł sterowania temperaturą VTU ), a także różne wzmacniacze.

IPSO: Poszczególne podzespoły znajdujące się w IPSO wytwarzają impulsy o częstotliwości radiowej wykorzystywane do wzbudzania próbki, a także do rejestrowania, wzmacniania i digitalizacji sygnałów NMR emitowanych przez próbkę. Po zarejestrowaniu i digitalizacji danych odpowiednie informacje są przekazywane do komputera hosta w celu ich dalszego przetworzenia i zapisania. Głównym połączeniem z komputerem hostem jest łącze Ethernet. Należy podkreślić, że moduł IPSO kontroluje w sposób całkowity pracę spektrometru przez cały czas trwania eksperymentu. Ma to na celu zapewnienie bezproblemowej pracy, a więc gwarantuje integralność rejestracji. We sekcji AQS zawierającej IPSO znajduje się zestaw płyt cyfrowych i analogowych, których zadaniem jest przygotowanie sygnału nadawczego, a także do rejestracji, wzmacniania i digitalizacji sygnału NMR. Opis szczegółowy tych płyt wykracza poza zakres niniejszej instrukcji.

BSMS: Ten układ jest kontrolowany przez oprogramowanie (polecenie bsmsdisp). Jest wykorzystywany do sterowania układem locku i kompensacyjnym (shimów), a także kontroluje podnoszenie i obracanie próbki.

Moduł VTU: W zależności od modelu moduł VTU może być podzespołem odrębnym i niezależnym lub może być wbudowany w BSMS. Jego zadaniem jest zmiana temperatury próbki w sposób kontrolowany lub utrzymywanie jej stałej wartości.

 Wzmacniacze (określane także jako  nadajniki). Do wzbudzenia próbki niezbędne są często sygnały mające stosunkowo dużą amplitudę, dlatego konieczne jest zastosowanie wzmacniaczy. Wzmacniacze mogą być wewnętrzne (wtedy znajdują się we wnęce modułu IPSO) lub zewnętrzne (moduły odrębne i samodzielne). Przewody wychodzące bezpośrednio ze wzmacniacza i podłączone do przedwzmacniacza o dużej wydajności  HPPR  przekazują sygnał o częstotliwości radiowej (RF). Jakkolwiek można zastosować wiele różnych wzmacniaczy (w tym wzmacniaczy monolitycznych), dwie główne kategorie są następujące:

 Wzmacniacze selektywne (określane także jako wzmacniacze ¹H lub protonowe) projektuje się specjalnie w celu wzmacniania wyższych częstotliwości powiązanych z ¹H i ¹⁹F.

Wzmacniacze szerokopasmowe ( określane także jako wzmacniacze X) projektuje się w celu wzmacniania szerokiego zakresu częstotliwości (z wyłączeniem ¹H i ¹⁹F).