Wybrać odpowiednie jądro do danego eksperymentu, a następnie przeprowadzić korektę klikając przyciski ze strzałkami. Należy zawsze rozpoczynać od dopasowywania, a następnie wykonywać strojenie.

Procedura kołysania polega na nadawaniu słabego sygnału w kierunku sondy oraz porównywaniu impedancji sondy i przewodu z wartością odniesienia (50 omów) w przedwzmacniaczu HPPR. Nadawana częstotliwość jest wyśrodkowana na SFO1, SFO2 itd., jednak przemiatanie obejmuje zakres zależny od wartości parametru WBSW (patrz poniżej). Otrzymywana krzywa to znana krzywa odpowiedzi obwodu rezonansowego. Stanowi po prostu miarę amplitudy sygnału odbitego (oś pionowa) w zależności od częstotliwości (oś pozioma).

Dopasowywanie  oznacza regulację sondy w taki sposób, aby minimum krzywej kołysania znajdowało się u podstawy wykresu (czyli aby stykało się z osią poziomą częstotliwości). Odpowiada to minimalnemu odbiciu nadawanego sygnału.

Strojenie  polega na sprawdzeniu, czy następuje to przy częstotliwości nadawania znajdującej się w środku skali poziomej ekranu. Należy jednak zauważyć, że regulacja w ramach strojenia i dopasowywania jest współzależna i wartości należy zmieniać jednocześnie. Jeśli minimum krzywej strojenia jest wyśrodkowane i znajduje się u podstawy wykresu, oznacza to, że sonda została dostrojona i dopasowana w sposób optymalny.

 

Jeśli użytkownik chce przeprowadzić optymalizację sondy dla kilku jąder (np. eksperymenty z rozprzęganiem), można w oknie ATMM Probe Tuning/matching wybrać kolejne jądro.